ADAPTACJA DZIECKA DO PRZEDSZKOLA

Większość dzieci adaptuje się w przedszkolu w ciągu kilku tygodni lub miesięcy. Zależy to od wielu
czynników, takich jak dojrzałość emocjonalna dziecka, przebywanie w grupie rówieśniczej ( żłobek),
nastawienie rodziców.
Wskazówki dla Rodziców, których dzieci rozpoczynają przygodę z przedszkolem:
– Wyzwól w dziecku pozytywny stosunek do edukacji przedszkolnej. Zanim dziecko zacznie
chodzić do przedszkola, wyjaśnij mu, dlaczego. Rozmawiaj z dzieckiem o przedszkolu,
przedstawiając jego atuty: to miejsce, w którym dzieci mogą poznać nowych przyjaciół i
wspólnie się bawić. )Przedstawcie dziecku pozytywny obraz przedszkola (pójdźcie na plac
zabaw i do budynku, obejrzyjcie zdjęcia, spróbujcie wspólnie narysować przedszkole).
Uczestniczcie z dzieckiem w zakupach stroju do przedszkola.
– Jeśli dziecko ma kłopoty z rozstaniem, zaproponujcie najpierw wizytę w innym miejscu, gdzie
będzie musiało rozstać się z rodzicem, aby nie kojarzyło momentu rozstania z pobytem w
przedszkolu ( np krewni, znajomi).
– Przestrzegajcie wszystkich umów i zasad, bądźcie konsekwentni. Jeśli obiecujecie, że
przyjdziecie po podwieczorku, to dotrzymajcie danego słowa. W taki sposób zapewniacie
maluchowi poczucie bezpieczeństwa, które jest fundamentem jego prawidłowego
rozwoju.
– Zachęcajcie i wspierajcie samodzielność dziecka, w tym umiejętność korzystania z toalety,
kulturalnego spożywania posiłów, umycia rąk, czy samodzielnego ubrania się. Starajcie się
dostosować rytm dnia do tego, jaki panuje w przedszkolu.
– Dziecko doskonale wyczuwa Twoje emocje. Jeśli obawiasz się pozostawienia malucha w
przedszkolu, również to wyczuje .
– W razie wątpliwości poproś nauczycieli o wsparcie. W Przedszkolu Mądre Urwisy kadra to
wykwalifikowane i otwarte osoby, chętne do pomocy i współpracy. Możesz również skorzystać
z pomocy psychologa, zatrudnionego w Przedszkolu Mądre Urwisy. Jeśli masz jakiekolwiek
wątpliwości, zachęcamy do korzystania z indywidualnych konsultacji.
Jak możesz pomóc swojemu dziecku w przystosowaniu się do przedszkola?
– Zachowaj spokój. Nerwowe reakcje rodziców mogą sprawić, że dziecko poczuje się
zagubione. . Nie krzycz na dziecko. Spokojnie przypomnij mu, że musi zostać. Zapewniaj go
zawsze, że wrócisz.
– Niech Wasze pożegnania będą jak najkrótsze. Jeśli rozstanie sprawia ogromny problem dla
rodzica, powinien on powierzyć zaprowadzanie dziecka innej osobie. Nawet jeśli dziecko
płacze, pożegnajcie się i idźcie.
– Dziecko powinno nauczyć się samodzielności. To sprawi, że będzie bardziej pewne siebie i
niezależne w przedszkolu. Zaproponuj w domu naukę toalety,
ubierania się, zgłaszania potrzeb. Naucz nazwiska i imienia dziecka. Nie karm dziecka,
pozwól mu samodzielnie używać sztućców.
Pierwszy dzień dziecka w przedszkolu to bardzo ważne wydarzenie dla całej Rodziny.
– Niektóre dzieci z dumą wchodzą do przedszkola i od razu zaczynają się bawić, podczas gdy
inne potrzebują więcej czasu, aby przyzwyczaić się do nowego otoczenia. Spokojnie, wkrótce
i rozstania Twojego malucha będą podobne. Zastanów się, czy gdy dziecko żegna się z Tobą
każdego ranka, czy też w domu zaszły jakieś stresujące zmiany. Pojawienie się młodszego
rodzeństwa lub dłuższa podróż taty, rozwód rodziców. Takie sytuacje mogą sprawić, że
dziecko poczuje się niespokojne i będzie chciało być blisko Ciebie. Lęk może być również
spowodowany dłuższą nieobecnością w przedszkolu (np. po chorobie). Koniecznie poinformuj
o zaistniałych zdarzeniach wychowawcę dziecka, który zna metody i techniki radzenia sobie w
danej sytuacji i zawsze może Cię wesprzeć. Pamiętaj, ze to Ty jesteś dorosłym i od twojego
podejścia do sytuacji bardzo wiele zależy. Rozmawiaj z dzieckiem o emocjach , które Wam

towarzyszą, ale w adekwatny do wieku dziecka sposób. Chwal swoje dziecko za nawet
najmniejszy sukces, doceniaj go. Wychowasz wówczas otwartego , empatycznego i
niezależnego człowieka.

JAK WSPOMAGAC ROZWOJ MOWY DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM?

Codzienne ćwiczenia aparatu mowy (robienie śmiesznych min np. nadymanie
policzków, robienie dzióbka, gimnastyka buzi i języka np. łapanie chrupek językiem z
talerza, zlizywanie dżemu z chleba, wylizywanie talerza, robienie balonów z policzków).
Proponuję zabawę "wiosenne porządki". Nadeszła wiosna, należy zrobić także wiosenne
sprzątanie w buzi. Malujemy sufit (przesuwamy językiem po podniebieniu w przód i w tył),
następnie malujemy ściany (pionowe ruchy języka po wewnętrznej stronie policzków), na
końcu zamiatamy podłogę (język przesuwa się po dolnych dziąsłach). Myjemy okna na
górnym piętrze (język powoli przesuwa się po zębach górnych) i na dolnym piętrze (język
powoli przesuwa się po dolnych zębach). Pierzemy firanki (parskanie wargami), następnie je
wypłukujemy (cmokanie wargami). Sprzątanie kończymy zamiataniem schodów
(oblizywanie warg).
Ćwiczenia oddechowo – fonacyjne sprzyjają wydłużaniu fazy wydechowej, co powoduje
poprawę jakości mowy. Przykłady: wdech nosem (usta zamknięte) i wydech
ustami, puszczanie baniek mydlanych, zabawy w dmuchanie na piórka, kulki waty,
papierki, piłeczki, zabawy z rurkami, ze słomkami, nadmuchiwanie balonika,
powtarzanie zdań szeptem.
Ćwiczenia słuchowe. Powtarzanie dźwięków czyli naśladowanie zwierzątek
"przyjaznych logopedycznie" (kląskanie konika, naśladowanie krowy, psa, świnki itd.).
Można to robić także w w formie zagadek. Jak robi sowa? Jak miałczy kotek? Jaki dźwięk
wydaje straż pożarna? Zabawa "co słyszę" – dziecko nasłuchuje i rozpoznaje odgłosy
dochodzące z sąsiedztwa, ulicy.
Zabawy z dziećmi. Wszelkiego rodzaju gry słowne (rymowanki, zagadki), słuchowe
(np. głuchy telefon), wspólne czytanie bajek, śpiewanie piosenek to ćwiczenia wspierające
rozwój mowy i wzbogacające słownictwo.
Zabawy plastyczne wspierają rozwój lewej półkuli mózgu, logicznego myślenia, mowy.
Propozycje: malowanie paluszkami, wyklejanki, wydzieranki, lepienie z plasteliny,
kolorowanki, zabawy z ciastoliny, ćw. grafomotoryczne czyli tzw. "szlaczki".
Klocki, układanki, memory, gry planszowe oraz puzzle także działają na lewą półkulę,
rozwijają ośrodki odpowiedzialne za mowę oraz logiczne myślenie.